Sermayem Rahmetin,İlacım Cemalindir…

Meltemlerin ve rüzgarların yüzüme değer,serinletir beni…Sarar,ferahlatır…Öylesine
özlüyorum ki Cemalini,bu ferahlık bile,beni ağlatır…. Rabbim!! Gerçek manada beni sen sevdin…Niceleri ise sever gibi göründü…Ama onlar,daima kendilerini sevdiler…Çünkü acizdiler,Faniydiler..Kendilerine bile yetemediler ki,bana yetsinler… Hepsi sana borçluydu varlığını..Hepsinin bir canı vardı..Ve onlar kendi canları yanmadıkça,anlayamadılar acıyı…Anlayanlar da zaten,kendilerince bir mana çıkardı..

Sen varsın hakkıyla bilen beni…Her şeyimle bilen…Bir tek Sen….Sevdiğini
biliyorum,zira sevmemiş olsaydın,bu kadar kendinle meşgul etmezdin
beni…Sevmemiş olsaydın,aratmazdın böylesi…Sen sevmemiş olsaydın,sevebilir
miydim ki seni…?
Sen canımın Cananı…Sen’in sevginde vefayı idrak ettim ben…O eşsiz
vefana,karşılık vermekten aciz oldum her zaman…
Seni,Senin beni sevdiğin gibi sevmekten acizim..Zira Sen Yaratansın, Ya ben?
Ben,kul olmayı bile beceremeyen….
Yalnızca Sendeydi tatmin…Sadece sende…Bir sen yettin bana…Kimselerle
yetinemedim…Acı çekmeyi sever oldum…Senin izninle…Dertlerin içinde gizlenmiş
nice derman buldum…Sevdiğince Sevdim Seni…Buldurduğunca buldum…Bir sen
varsın baki olan..Geride ne varsa fani…Bütün varlıkların hepsi fani..Kimi
güzel,kimi çirkin,kimi vasat, ama işte her biri fani…Dallardaki
çiçekler,göklerdeki bulutlar,çöller,pınarlar hep fani…Seraplar ve gölgeler
fani..
Çöllerde kalmayı sevdim Seninle…Yalnızdım,kalabalıklar içinde…Her şeyde
Sen’in sanatını görmeyi sevdim ben…Herkeste Senden bir tecelli bulmayı
sevdim..Yıldızlarda nurunu,güneşte narını,ateşte harını bulmayı sevdim…
Hiçbir şeye muhtaç olmayışını sevdim ben..Aziz oluşunu,Kadir-i mutlak
oluşunu sevdim..Settar oluşunu sevdim…Öylesine güzel bir sırdaştın ki
Sen,kimselere bir sırrımı vermedin..Günahıma rağmen yücelttin beni..Şeref
ikram ettin..Ekremül-ekreminsin..
Kulunu sevmeni sevdim ey Rabbim..Ben unuttum,unutmadın..Ben adını
anmadım,yine de bırakmadın..Yüceler yücesi aşkına karşılık vermek
varken,Seni bırakıp başkalarına yandım… Yinede vazgeçmedin benden..
Sevdin beni oysa,ben Sana kul bile olamadım..Nankörlük ettim..Yine de
nimetlerini esirgemedin…Şikayet eden,sızlanan,dert yanan hep ben oldum..Sen
sabrettin..Sen sevdin beni…Bense vefasız bir sevgiliydim..Kıymetini
bilemedim…
Korkuyorum…Perdeler arkasında kalmaktan..Korkuyorum,başkalarına görünüp de
beni mahrum koymandan…
Cemalin…….Tüm derdim bu ey Rabbim….
Dayanamam Mevlam!!Ne olur Sensiz bırakma beni!!Biliyorum ki,ne yaparsam
yapayım,Cemalini hak edecek bir sermaye biriktiremedim..Seni hak edecek
gücüm yok benim…Seni hak edecek amelim yok..Hiç bir şeyim yok ey en
Güzel..Ellerim bomboş..Üstelik günah kirleriyle lekeliyim…Bembeyaz
gelemiyorum sana…Yarattığın gibi tertemiz değilim..Dünya kirletti
beni,nefsim aldattı..Şeytana kandım..Müflisim,Vallahi hiçbir şeyim
yok!!Duyduğum iştiyakın sebebi yine Sensin..Sensin her yanımda..Sensin
varlığım..Sensin Zenginliğim..Tüm sefilliğime rağmen yine de seni
isteyişim,sırlarındandır…
Sermayem yok ey Rabbim!!Tüm sermayem rahmetin…Lokman’ın bile derman
olamayacağı derdimin,dermanısın Sen…

YARSIN….
CANSIN….
ŞİFASIN….
Lokmandan değil ey Yar,Sendendir benim devam…..Sana kavuşmadıkça huzur da
bana haram..
Sermayem Rahmetin,İlacım Cemalindir…